Dinsdag na de schoolklasjes was er na de lunch een uurtje om met verschillende Japanse mensen, die hier Engels studeren, te praten. Heel basaal, je naam, verjaardag, hobby’s en daarna wat spelletjes. Wie kent de meeste Japanse voer- en vaartuigen en wie de meeste groenten en fruit. Elke keer steek je er wel weer wat van op en het is voor de afwisseling fijn of af en toe minder met grammatica bezig te zijn. Want dat blijft voorlopig nog wel de hoofdmoot. En alle nieuwe woordjes.
Vanochtend stond er geen politie bij de kruising en iedereen fietste er vrolijk overheen.
De lunch was vandaag weer van topniveau, een kleine set sushi. De sushi zijn hier zoveel lekkerder dan in NL, dat blijft onvergelijkbaar.