Op de parkeerplaats (michi no eki) waar we gisteren waren aangekomen, bleven we vanochtend nog even hangen. Het regende hard en we wisten niet precies welke camping of parkeerplaats we richting Nagasaki moesten kiezen. Bij een winkeltje raakten we aan de praat met een Duitse jongen, die in een piepklein busje overnacht had. Hij had 4 maanden in een skiresort op Hokkaido gewerkt en was nu in zijn roadtrip afgezakt naar Kyushu.
Afijn, uiteindelijk besloten we richting een camping onder Nagasaki te gaan, een uurtje verder.
Maar daar vlakbij aangekomen moesten we een steile, 2 meter brede bergweg op. Die ook nog eens kilometers lang een berg opging. Dat ging niet lukken met dit busje, dus moesten we ons weer beraden over de volgende overnachting. We kozen voor een parkeerplek bij de haven van Nagasaki, maar daar aangekomen was die ook te afgelegen en niet geschikt voor onze bus. Maar na nog wat rondkijken op de interwebs kwam de oplossing daar: Een hele grote parking voor auto’s en bussen, naast het museum voor moderne kunst en vlakbij Dejima.
Prima plek, toiletten op honderd meter in een parkje. ’s Middags meteen naar Dejima gelopen en dat zo’n twee uur verkend. Een replica van de situatie uit pakweg 1830-1850 met heel veel info over de Nederlanders in Nagasaki. We hadden nog veel te weinig tijd om alles te verkennen, dus moeten nog een keer terug. Hier al wat indrukken.
