Eindelijk is het droog en we beklimmen de vulkaan!
Met de bus naar de basecamp en vandaar lopend naar de krater. Weliswaar de korte route en niet de langere tocht, maar dat blijkt achteraf een goede keuze want het zicht op de krater is veel beter. Echt een vulkaanlandschap wat ook doet denken aan een maanlandschap. Veel bunkers waar je je vege lijf kunt proberen te redden in geval van een onverwachte uitbarsting, desolaat en bijna onaards.
Na een lunch op de berg rijden we door naar Kurokawa, een dorpje dat voor bijna de helft bestaat uit ryokan met onsen. Mooi, veelal gebouwen in traditionele bouwstijl. Maar als je niet een ryokan geboekt hebt, is het een dorpje dat je na een uurtje wel gezien hebt.
We besluiten te overnachten op een michi no eki in het centrum van Oguni. Een klein stadje met fijne schone voorzieningen. En een goed Italiaans restaurantje.