Fukuoka 2025

Vandaag rustig aan, door de vrije dag van afgelopen dinsdag moeten we in vier dagen door de stof van twee hoofdstukken heen in plaats van in vijf dagen. Dus extra studeren. En vrijdag staan er een bezoek aan het Fukuoka Modern Art museum, een gyoza festival én een festival voor speciale bieren op de planning……….. Zaterdag Dontaku Matsuri in Fukuoka en zondag Kanmon Street Matsuri in Shimonoseki.

Los van de rommelmarkt was er gisteren niet zoveel te beleven.  Door foto’s die Bri stuurde van de kids in de bollenvelden bij ons huis miste ik hun wel gisteren. en met name de fijne dagen met z’n allen inclusief aanhang.

 

Vanochtend om 8 uur naar de rommelmarkt om de hoek gegaan. Circa 150 kraampjes met oude meuk. En wat vond ik o.a.?

(meer…)

Met 5 studenten, Alicia, Mandy, U-min, Karl en ik, een dagje op pad met onze jonge gids Misa-san. Shinkansen naar Kitakyushu, een lokale trein naar Mojiko om daar een ferry naar de overkant, naar Shimonoseki te pakken. Een redelijk flinke boot die met een noodvaart de Kanmon-straat overstak. Qua snelheid deed het me wel denken aan de speedboot van de strandwacht in het Zwin. Veel sneller dan de bootjes naar de Skellig Islands destijds. (meer…)

De afgelopen drie dagen was ik vooral bezig met studeren. Lastige hoofdstukken, klasgenoten die veel verder zijn dan ik, en de slechtste test tot nu toe. Het schiet niet op. Gelukkig wel een gezellig klasje. (meer…)

Dinsdag na de schoolklasjes was er na de lunch een uurtje om met verschillende Japanse mensen, die hier Engels studeren, te praten. Heel basaal, je naam, verjaardag, hobby’s en daarna wat spelletjes. Wie kent de meeste Japanse voer- en vaartuigen en wie de meeste groenten en fruit. Elke keer steek je er wel weer wat van op en het is voor de afwisseling fijn of af en toe minder met grammatica bezig te zijn. Want dat blijft voorlopig nog wel de hoofdmoot. En alle nieuwe woordjes. (meer…)

Elke ochtend en avond passeer ik een druk kruispunt waar voetgangers ook kruislings kunnen oversteken. Zoals het bekende kruispunt in Shibuya, Tokio. Op dit kruispunt in Fukuoka staan sinds een week 6 – 8 politieagenten die fietsers waarschuwen dat ze het kruispunt te voet moeten oversteken. Bijna alle fietsers fietsen op de trottoirs en dat gaat af en toe bijna fout. Maar dat ze nu zoveel agenten kunnen inzetten om een redelijk drukke kruising veiliger te maken ….. Blijkbaar is de criminaliteit hier zo laag dat de politie hier tijd voor heeft. Wat een prettige samenleving op dit aspect.

En proper is dit land. Je ziet nooit een ongewassen auto, er ligt geen of nauwelijks zwerfvuil op de straten en je kunt zelf je muntjes laten witwassen in daarvoor bestemde winkeltjes 🙂

Zondagmiddag gerelaxed in het Nishipark met Henning, Lidia, Claudia en Martijn. Happie eten, biertje erbij. Je krijgt in de taalschool heel gemakkelijk een band met medestudenten. En je zit de hele middag goed te praten en verhalen uit te wisselen.

Een groepje ging zaterdag met een bustour naar het zuiden van Kyushu om de Takachiho kloof te bezoeken. Een ritje van ruim drie uur in de bus. Ik had op donderdag ook een voucher gekocht met mijn creditcard, maar de communicatie tussen de betalingssystemen van Visa en de Japanse banken lopen niet goed. Daardoor werden de kosten voor het ticket niet op tijd overgemaakt en kreeg ik geen voucher gemaild. En kon ik niet mee. (meer…)

Hieronder staat ons klasje in week 2. Een piepklein lokaal met ruimte voor 6 studenten en een lerares. Deze week zaten we met twee Taiwanese meisjes, Shin-in en Rebecca, een Chinees meisje Ling en de Nederlanders. Naoe-sensei was deze week de lerares.

Bijna dagelijks komen en gaan er nieuwe studenten. Vandaag vertrok Angelica voor een vakantie naar Okinawa om daarna weer terug naar Italië te gaan. Morgen is de laatste dag van o.a. Lidia. Jammer, maar we hebben contact info uitgewisseld, dus allemaal adresjes waar we t.z.t. wellicht eens langs kunnen gaan voor een gezellig etentje o.i.d.

Het begint hier nu wel lekker weer te worden, 20 – 23 graden C. Vandaag wel een beetje benauwd omdat er een regenfront langskomt, maar het voorjaar is hier nu ook echt begonnen.

In de namiddag met een groep van zo’n 13 mensen naar Hakata Canal City gegaan. Daar o.a. een fonteinshow gezien. Daarna bij een Yatai een lekkere ramen gegeten en vervolgens in een ander tentje wat gyoza. Tenjin is de uitgaanswijk van Fukuoka. Druk en veel mensen op straat. Enerzijds mis ik dat wel wat in mijn buurt, maar het is misschien ook wel goed zo. Ik val sowieso, als ik thuis kom, meestal na het eten als een blok in slaap.

Vandaag Shin-in erbij, ook uit Taiwan. We zitten nu weer met vijf.

Dankzij Naoe-sensei een tip gekregen om een tondeuse te kopen. Mijn Wahl vertikt het hier. De 100 Volt elektra in Japan kreeg de 220 Volt eisende Wahl niet aan de praat. Maar achter Hakata is een grote Jodobashi. Zeg maar een Mediamarkt in het kwadraat. Daar vond ik een simpele tondeuse.

Vandaag in een nieuw klasje neergezet met weer een nieuwe sensei, Nao. En twee nieuwe studenten Rebecca uit Taiwan en Martijn uit Hoofddorp. Dus we kunnen Nederlands praten.
Dacht dat de picknick op dinsdag was, maar het was vandaag al. Lekker weer, goed eten en fijn gezelschap. Door de picknick en weer een bak huiswerk wel tot 7 uur op Hakata blijven hangen.

Aangezien mijn data niet onbeperkt blijkt te zijn ben ik toch maar naar Hakata gegaan om nog wat video’s van taallessen te downloaden via de wifi van school. Uiteindelijk toch weer zowat de hele middag daar wat zitten leren, de video’s die Henning heeft aanbevolen bieden redelijk wat uitleg.

Eerste weekenduitje was op zaterdag 5 april naar Dazaifu, een half uurtje met de bus. Een beroemd heiligdom en een Nationaal museum stonden op de agenda, en een lunch. Ik had me in eerste instantie niet ingeschreven omdat het weekend was en het misschien wat veel zou worden, maar het het uiteindelijk toch maar gedaan. Een heel weekend in mijn studio als alternatief was het ook niet helemaal. En het bleek een uitje met een hele fijne, onverwachte lunch.

Het heiligdom

Een deel van de lunch. Een foto doet hier niet veel recht aan. Het was alsof er een engeltje over je tong fietste.

Lidia had gisteren geopperd om de vrijdagmiddag na de lessen naar Itoshima te gaan, een kustplaatsje ten zuiden van Fukuoka. De vrijdagmiddag biedt ruimte om uitstapjes te maken, aangezien je voor het huiswerk het hele weekend hebt. (Dus dat kan makkelijk op zondagavond om tien uur). Dankjewel Lidia, voor dit mooie uitje.

Maar eerst kregen we weer een snelle les van Moe-sensei (schrijf ik ongetwijfeld ook fout, bij voorbaat excuses). Flink uptempo weer, ook Lidia en Angelica vonden het wel erg hard gaan en haakten af en toe ook af. Mijn testresultaten waren, zoals verwacht, zwaar onvoldoende. 7 van de 15 goed. Als je daar nog de gokkans afhaalt, dan blijft er niet heel veel over. Een fijne herinnering aan mijn studententijd, toen ik ook niet altijd even goede testresultaten had.

Na deze les de wekelijkse afscheidsceremonie van de studenten die vertrekken. Drie dit keer, waaronder Matthew en Koko-san. Korte speeches van beiden en daarna werd er een mooi getuigschrift uitgereikt. Koko-san was maar een weekje hier, hij gaf een extra dimensie aan het klasje. Elke dag een nieuwe stylish outfit en een prettig persoon. Ik ben benieuwd wie er volgende week bij komt. Matthew had mij woensdag een doosje pleisters voor mijn hielen gekocht en daar ben ik hem eeuwig dankbaar voor. Al dat gewandel is een aanslag op mijn hielen. en ik heb daar nu dagelijks pleisters op om de pijn een beetje te beperken. De geneugten van het op leeftijd zijn en zuinig te zijn op de aankoop van schoenen. Alhoewel, de nieuwe schoenen zorgen voor de meeste problemen.

Afijn, na een snelle o-bento bij Q gingen we de metro in en daarna een bus voor Itoshima.

Een groepje van 10 studenten: Viktor, Matthew, Lidia, Angelica, Alicia uit Maleisië, Claudia en wederom een paar mensen van wie ik de naam ben vergeten. Bij voorbaat, wederom excuses hiervoor, mijn hersenen zijn niet meer wat ze geweest zijn en ik kan soms ook een botte Hollandse boer zijn.

Waarschijnlijk schaamteloos naar Japanse standaarden dat ik dat hier neerpen, maar ik ben een Hollander, en dan doe je dat dus. Nederland heeft een cultuur van eerlijkheid en je mening verkondigen, ook als dat soms gevoelig is. Je kunt dat proberen te verbergen, maar dat is tegen mijn gevoel nu (al heb ik dat in het verleden wel gedaan). Ik weet dat ik daarmee ongetwijfeld grenzen zal overschrijden, maar we kunnen niet allemaal Mark Rutte zijn. En als je dit door een vertaalapp leest dan leg ik je graag uit wat dit betekent :-).

Maar het was in ieder geval wel een heel leuk uitje. Uurtje in de metro en bus, daarna half uurtje op het strand bij die witte tori, terug in de bus naar een restaurantje met speeltuin waar ze gegrilde oesters en jakobsschelpen verkochten en daarna weer in een bus terug naar Hakata.

Fijn om iedereen wat beter te leren kennen, wat in hun leven speelt en waar ze mee bezig zijn.

T’is een vreed schone dag geweest. En laat die taalapp dat maar een goed vertalen.

Om deze mooie dag af te sluiten. Wat moet je denken van het beeldje van een wasbeer (dank Claudia) waarvan de tepels en het kleine piemeltje zijn afgeplakt? Waarom? App me of Signal me met een onderbouwde verklaring voor dit fenomeen.

 

Dacht ik lekker brood gevonden te hebben bij een bakker in Hakata. Mooi volkoren vloerbrood op een plank achter de kassa. Blijkt het etalagemateriaal te zijn. Een mooie display, maar geen echt brood. Jammer.

Vandaag hadden we ook een eerste test tijdens de lessen. Het duurde een tijdje voordat ik door had dat het een multiple choice test was.  En dan nog, de resultaten zijn vast niet om over naar huis te schrijven.

Ik blijf in de middag nu op JALS hangen, om mijn huiswerk te maken en nog een beetje te kunnen kletsen met de medestudenten. Dan ben ik daarna vrij om thuis wat te relaxen. Overigens werk dat thuis ook niet helemaal lekker, want het onbeperkte abonnement van Sakura mobile wordt na 2 Gb per dag flink geknepen. En 2 Gb ben je tegenwoordig snel aan.

Vandaag had ik een “rustige” dag op JALS. We krijgen les van een andere lerares, Moe,  en die geeft ‘m nogal van sjette katoen. Dus het is aanpoten en ik merk dat mijn achterstand niet echt helpt. En morgen de eerste toets. Maar ik maak me niet al te druk, ik leer snel en ze gaan me niet wegsturen. Ik probeer tussentijds wel een beetje in te halen.

Lunch in het ramen-straatje met Matthew, Claudia, en twee stafleden van JALS, de namen ben ik weer al vergeten. Ik blijk Geneovese ramen te hebben gekozen, had geen idee, maar zag er wel lekker uit op het keuzemenu. En het was ook lekker. Daarna in de Q-working space blijven hangen tot 5 uur en mijn huiswerk gemaakt.

Op Hakozaki-station de verplichte rode en blauwe vuilniszakken gevonden. Weer een klein puntje opgelost.

Ze zijn al vanaf maandag bezig om onder mijn balkon stukjes wegdek te vernieuwen. Elke dag een stukje van 20 meter en drie meter breed. 1 man breekt het wegdek open met een shovel, twee regelen het verkeer en zes staan te kijken of het wel allemaal goed gaat. 🙂

1 April ging voorbij zonder één 1 Aprilgrap te horen of te zien. Maar er was zat te doen. Na de colleges geluncht met Henning uit Duitsland. Een redelijke curry. Vanaf 4 uur was er een uitje naar Ohoripark, kersenbloesem zien en de bijbehorende lichtshow na zonsondergang. Met circa 10 mensen, o.a. Viktor uit Tsjechië, Claudia uit de USA, Ko uit Hong Kong, de Mexicaan Jesus, Yusuke van JALS, Lidia uit Barcelona, Angelica uit Wit-Rusland, de Engelsman Matthew, en nog een paar mensen van wie ik de namen kwijt ben, zijn we met de metro naar Ohori park gegaan. Voor zonsondergang rondgelopen langs de kersenbloesembomen (wittere variant dan in Nederland) en op een plein met tientallen yatai (foodtrucks) wat gegeten en gedronken. O.a. okonomiyaki, opgerold op hashi en kara-age en een paar biertjes. Na zonsondergang waren er nog drie plekken waar met verlichting een aparte sfeer werd gemaakt. En dat was wel een aparte ervaring, een beetje Oerol-achtige sfeer. Wel druk en veel mensen. Zie wat foto’s.

 

’s Morgens naar school gewandeld langs de spoorlijn. Circa 3 kwartier langs de gebruikelijke chaos van een ratjetoe van letterlijk uit de grond gestampte wanstaltige flatgebouwen, een gevolg van totaal ontbrekende stedelijke planning, althans, zo oogt het. studenten Yusuke gaf ons een half uur introductie, twee groepen van beginnende studenten en een groepje voortgezette studenten. Daarna snel naar het klaslokaal met 5 studenten en een sensei in een klein hokje. Lidia uit Barcelona, Angelica uit Belarus, Ko uit Macao, Mei-Ling uit Hong Kong. Marc uit Taiwan ontbrak vanwege een verkoudheid. Na drie uur lessen was er een welkomstlunch in een restaurant net buiten het Hakata station. Gyoza set menu.

Ik sloot me na de lunch aan bij een groepje dat vertrok en naar een karaoke bar ging. Heb me daarbij aangesloten en drie uur gezellig gezongen. Een paar mensen konden al synchroon meezingen met de Japanse liedjes. Indrukwekkend als je zo snel kunt lezen en meezingen. O.a. Matthew en Claudia, maar ook een paar Amerikanen uit Chicago.

Ik had vooraf nog een paar stukjes huiswerk gedaan, maar moest ’s avonds flink aan de bak om het huiswerk af te krijgen. Door de jetlag kun ik midden in de nacht de laatste stukjes huiswerk nog afmaken.